Month: June 2010

Και είκοσι πέντε ημερών, πίσω απ’ τις παλιές σιδερογραμμές

στο σινεμά “Λαού”. Βοτανικός εκεί. Μεταξουργείο. Κολωνός.

Πάλι πατέρας

με φροντίδα περισσή

στην αυλή

με πίεση στη μάνικα

θα φροντίσει να πάω από πνιγμό

γιατί ως γνωστόν

ήμουνα κορίτσι.

Απέναντι απ’ το σπίτι μας

γκαράζ που το’ χαν Γερμανοί

κι η μάνα μου έβαζε κινίνο στις ρώγες

να μη θηλάζω άλλο.

Μου είπε περήφανη πως το κατάλαβα

και το πρώτο το έφτυνα.

Όμως δεν έτρωγε

δεν είχε γάλα άλλο

όμως ήμουνα από πάντα μου μόνη μου

ήθελα εκεί να κοιμόμουν!

Τι θα γινόμουν άραγε, θεέ μου

αν δε μου ‘χες δώσει δώρο θυσίας

την ποίηση;

Από που, πως νεκρή ζωντανή, εδώ θα κρατιόμουν;

“Με λένε οδύσσεια”, 2002

Σύνολο 26 απελάσεις μέχρι στιγμής από την Παρασκευή. Κάποια από αυτά τα άτομα τα έχουν “παραλάβει” ήδη οι καθεστωτικές αρχές της Συρίας… Άνθρωποι, οι οποίοι ήλθαν στην Κύπρο για να ζητήσουν προστασία…

Τελικά, είχαμε και μία υπόθεση που έγινε σε ένα από τους συλληφθέντες – κρατούμενους συνέντευξη σε σχέση με το αίτημα ασύλου του και αναμένεται η σχετική απάντηση – οι “συνοπτικές διαδικασίες” για τις οποίες βιάστηκα να μιλήσω και βιάστηκα επίσης να αποσύρω …

 

25 περίπου Κούρδοι της Συρίας απελάθηκαν την Παρασκευή το απόγευμα, αφού το Υπουργείο Εσωτερικών εξέδωσε εναντίον τους διατάγματα κράτησης κι απέλασης. Κατά τ’ άλλα, οι μαζικές απελάσεις απαγορεύονται και η Γερμανία έχει σταματήσει τις απελάσεις Κούρδων της Συρίας, αφού υπάρχουν βάσιμα στοιχεία ότι πολλοί από τους αναγκαστικά επαναπατρισθέντες είτε φυλακίζονται και βασανίζονται από τις αρχές της Συρίας είτε “εξαφανίζονται.” Κούρδοι της Συρίας που είχαν απελαθεί στο παρελθόν από την Κυπριακή “Δημοκρατία” επίσης φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν και άλλοι “εξαφανίστηκαν.” Αυτά έχουν τεθεί υπόψη του Υπουργείου Εσωτερικών και της Υπηρεσίας Ασύλου, αλλά η ίδια πολιτική συνεχίζεται…

Στις 3 π.μ. σήμερα η Aστυνομία Κύπρου, και πιο συγκεκριμένα η Υπηρεσία Αλλοδαπών και Μετανάστευσης και η Μηχανοκίνητη Μονάδα Άμεσης Δράσης, πραγματοποίησαν «επιχείρηση» ενάντια στους πρόσφυγες Κούρδους της Συρίας που πραγματοποιούσαν από τις 17/5/10 εκδήλωση διαμαρτυρίας στην οδό Βύρωνος απέναντι από το «Σπίτι της Ευρώπης», σε σχέση με την μη παραχώρηση προστασίας σε αυτούς από την Κυπριακή Δημοκρατία.Η αστυνομία με τη χρήση βίας συνέλαβε όλους τους διαδηλωτές – 200 άτομα περίπου, ανάμεσά τους γυναίκες και 50 περίπου παιδιά: αστυνομικοί, τρομοκρατώντας τους διαδηλωτές και ιδιαίτερα τα παιδιά που εκείνη την στιγμή κοιμόντουσαν, έσκισαν με μαχαίρια τα αντίσκηνα και προχώρησαν σε μαζικές και αδιάκριτες συλλήψεις. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι, όπως μας έχει καταγγελθεί, κατά τη διάρκεια των συλλήψεων αστυνομικός έσυρε γυναίκα διαδηλώτρια στο χώμα, άλλος χαστούκισε ανήλικο και τρίτος χτύπησε στο κεφάλι με το κλομπ διαδηλωτή, ο οποίος βγήκε από το αντίσκηνό του για να δει τι συνέβαινε. Στη συνέχεια, οι αστυνομικοί μετέφεραν τους συλληφθέντες διαδηλωτές, ανάμεσά τους και παιδιά ηλικίας οκτώ μηνών – 17 χρονών, στα γραφεία της ΜΜΑΔ, όπου έγινε έλεγχος των χαρτιών τους. Ανάμεσα στους συλληφθέντες υπήρχαν και τραυματίες, οι οποίοι όμως δεν μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο για εξέταση.

Η ΚΙΣΑ καταδικάζει την επιχείρηση της αστυνομίας, η οποία αποσκοπούσε στη διάλυση της ειρηνικής διαμαρτυρίας των Κούρδων διαδηλωτών. Ιδιαίτερα καταδικάζουμε τις συλλήψεις παιδιών και γυναικών.

Επίσης, καταδικάζουμε το γεγονός ότι η Αστυνομία δεν επέτρεψε στη ΚΙΣΑ να επισκεφθεί τους κρατούμενους.

Η ΚΙΣΑ ζητά από όλες τις αρμόδιες αρχές άμεση διερεύνηση των καταγγελιών σε σχέση με τη χρήση αστυνομικής βίας και με τις συλλήψεις γυναικών και παιδιών.

Η ΚΙΣΑ για ακόμα μια φορά τονίζει ότι τυχόν απελάσεις Κούρδων της Συρίας και ιδιαίτερα μετά από τα σημερινά γεγονότα, θα οδηγήσουν πιθανότατα σε φυλάκιση ή/ και βασανιστήρια ή/ και απάνθρωπη ή/ και εξευτελιστική μεταχείριση των υποχρεωτικά επαναπατρισθέντων.

Τέλος, η ΚΙΣΑ καλεί το Υπουργείο Εσωτερικών να δώσει οδηγίες για άμεση απελευθέρωση των κρατουμένων και παραχώρηση άδειων παραμονής σε αυτούς και τις οικογένειές τους. Επίσης, καλούμε το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων να διασφαλίσει πραγματική πρόσβαση των ατόμων αυτών στην αγορά εργασίας.

ΚΙΣΑ, 11 Ιουνίου 2010

 

Αφέθηκαν πριν από λίγο ελεύθερες οι γυναίκες και τα παιδιά. Επίσης, αφέθηκαν ελεύθεροι όσους οι αιτήσεις ασύλου εκκρεμούν ακόμη. Οι πληροφορίες για συνοπτικές διαδικασίες εξέτασης αιτήσεων ασύλου δεν ευσταθούν τελικά και απολογούμαι για τη βιαστική κίνηση δημοσίευσης τέτοιων πληροφοριών. Υπήρξε όμως χρήση αστυνομικής βίας, ακόμα και σε παιδιά και γυναίκες…

Στις 3π.μ. η ΥΑΜ τζιε η ΜΜΑΔ έκαμαν “επιχείρηση” στο χώρο της διαδήλωσης τζιε συνέλαβαν όλους τους διαδηλωτές (200 άτομα, περίπου, ανάμεσά τους 50 περίπου παιδιά τζιε 23 γυναίκες). Βρίσκονται στα γραφεία της ΜΜΑΔ, όπου ελέγχουν τα χαρτιά τους. Όσους διαπιστώθηκε ότι εκκρεμούν οι αιτήσεις ασύλου τους αφέθηκαν ελεύθεροι & όσοι δεν έχουν χαρτιά/ απορρίφθηκαν οι αιτήσεις τους οδηγήθηκαν υπό κράτηση με σκοπό την απέλαση.

Αιτήτρια ασύλου, μονογονιός με τρία εξαρτώμενα παιδιά, δύο από αυτά ανάπηρα, παραμένουν χωρίς κανένα οικονομικό πόρο για τη διαβίωσή τους, αφού οι «Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας» έχουν διακόψει το δημόσιο βοήθημα που τους παραχωρείτο επειδή η μητέρα δεν μπόρεσε, λόγω των οικογενειακών της καταστάσεων, να βρει εργασία.

Τα δύο ανάπηρα παιδιά της αναφερόμενης οικογένειας δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν και χρειάζονται συνεχή φροντίδα. Πιο συγκεκριμένα, η μία κόρη είναι ανάπηρη, αφού και τα δύο της χέρια έχουν ακρωτηριαστεί ως αποτέλεσμα βομβαρδισμών στο Λίβανο, και ο γιος παρουσιάζει νοητική στέρηση.

Περί το τέλος Απριλίου η οικογένεια έλαβε ως δημόσιο βοήθημα το ποσό των €1000 για κάλυψη των αναγκών της σε διατροφή και στέγη για τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο! Στη συνέχεια ενημερώθηκε ότι το δημόσιο βοήθημα που τους παραχωρείτο θα διακοπεί γιατί δεν είχαν πεισθεί οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας ότι καταβάλλει ουσιαστική προσπάθεια να εργοδοτηθεί.

Η αναφερόμενη αποτάθηκε επανειλημμένα στο Τμήμα Εργασίας για αναζήτηση εργασίας, αλλά το Τμήμα Εργασίας την ενημέρωσε ότι δεν μπορεί να τη βοηθήσει, αφού, ως αιτήτρια ασύλου, έχει περιορισμένη πρόσβαση στην αγορά εργασίας και ο μόνος τομέας στον οποίο έχει πρόσβαση και υπάρχουν προσφορές εργασίας είναι η γεωργοκτηνοτροφία, τομέας όπου οι εργαζόμενοι καλούνται να διαμένουν στο χώρο εργασίας τους, σε μη αστικές περιοχές. Κάτι τέτοιο είναι προφανώς αδύνατο για την αιτήτρια αφού έχει παιδιά που φοιτούν σε σχολεία (ένα από τα οποία σε ειδικό σχολείο) και που αντιμετωπίζουν σοβαρές αναπηρίες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι υπηρεσίες δεν καταβάλλουν όλο αυτό το χρονικό διάστημα το προβλεπόμενο από το νόμο επίδομα αναπηρίας για ανάπηρα παιδιά επειδή θεωρούν, κατά παράβαση της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού και τη νομοθεσία κατά των διακρίσεων, ότι το επίδομα αυτό είναι μόνο για ανάπηρα παιδιά, τα οποία είναι Κύπριοι πολίτες.

Η ΚΙΣΑ θεωρεί απαράδεκτη την απόφαση των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας να διακόψει το δημόσιο βοήθημα της εν λόγω οικογένειας, η οποία απόφαση παραβιάζει κάθε νομιμότητα, ηθική αρχή και την έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Η συγκεκριμένη περίπτωση καταδεικνύει για μια ακόμη φορά πόσο αδικαιολόγητος είναι ο θόρυβος που το τελευταίο χρονικό διάστημα γίνεται, με πρωτεργάτες μάλιστα συγκεκριμένους βουλευτές, για τη δήθεν «προνομιακή μεταχείρηση» των αιτητών ασύλου από τις κρατικές υπηρεσίες, καθώς και τη συζήτηση και φιλολογία που αναπτύσσεται γύρω από το θέμα, με αποτέλεσμα σήμερα να συζητείται η τροποποίηση της νομοθεσίας για περαιτέρω μείωση των ωφελημάτων που λαμβάνουν οι αιτητές ασύλου.

ΚΙΣΑ, 8/6/10