Τούτη η εικόνα κυκλοφορεί ευρέως στο ίντερνετ. Είδα την σήμερα τζι’επροβλημάτισέ με η σημειολογία της. Με μιαν πρώτη μαθκιά, τζείνο που θωρούμε εν τον μιχαλολιάκο της χρυσής αυγής αγκαλιά στο κρεβάτι με τον χίτλερ, ο οποίος, αν τζιαι τίτσιρος, φέρει τον αγκυλωτό σταυρό. Τα «ναζάκια» που ζητά ο μιχαλολιάκος εν ξεκάθαρο λογοπαίγνιο που παραπέμπει σε ναζί. Το προφανές που δείχνει η εικόνα εν ότι ο μιχαλολιάκος τζιαι ο χίτλερ τζιαι κατ’επέκταση η χρυσή αυγή τζιαι το εργατικό εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα (NSDAP) μοιράζουνται την ίδια ιδεολογία. Βασικά δαμέ ο χίτλερ χρησιμοποιείται, όπως γίνεται πολύ συχνά, ως σύμβολο του ναζισμού. Ως δαμέ ούλλα καλά τζιαι το αντιφασιστικό μήνυμα εν ξεκάθαρο.
Τζείνο που με προβληματίζει εν το κατά πόσο η εικόνα θα εμπορούσε να εκληφθεί ότι προβάλλει έναν αντιφασισμό μέσα που μιαν ομοφοβική οπτική. Το ενδεχόμενο δηλαδή η ίδια η εικόνα θκυο αντρών αγκαλιασμένων στο κρεβάτι να επικαλείται τα ομοφοβικά αισθήματα, τα οποία εν ευρέως διαδεδομένα εντός της πατριαρχικής κοινωνίας στην οποία ζζιούμε, προκειμένου να αναδείξει την απέχθεια προς το ναζισμό, πέρα που το συμβολισμό του χίτλερ τζιαι το λογοπαίγνιο με τα «ναζάκια».
Που την άλλη, θα εμπορούσε να υποστηριχθεί ότι η εικόνα αποτελεί μιαν ανατροπή, αποδομώντας την εικόνα του “άντρακλα,” “μάτσιο” εθνικιστή τζιαι υποδηλώνοντας ότι η ίδια η φοβικότητα, το μίσος των εθνικιστών, έγκειται στην καταπίεση της δικής τους σεξουαλικότητας. Ένας τέθκοιος ισχυρισμός όμως εν με πείθει, αφού η εικόνα εκτίθεται σε μια βαθιά πατριαρχική και άρα ετεροκανονική και ομοφοβική κοινωνία. Θα ίσχυε ίσως αν οι απεικονιζόμενοι εμπορούσαν να ειδωθούν μέσα που μιαν κάποια συμπάθεια, κάτι το οποίο εν αδύνατο όμως να γίνει σε σχέση με τους συγκεκριμένους απεικονιζόμενους τζιαι μάλιστα που το κοινό στο οποίο απευθύνεται η εικόνα, το οποίο εάν μοιράζεται κάτι κοινό, τότε σίουρα εν η απέχθεια προς το φασισμό, τα σύμβολα τζιαι τους εκφραστές του. Εξ άλλου, εν θεωρώ τζιαι σημαντικό το να εξετάσουμε τη σεξουαλικότητα του χίτλερ ή του μιχαλολιάκου. Ούτε τζιαι συμμερίζομαι την άποψη ότι η όποια φοβικότητα πηγάζει πάντα που καταπιεσμένο ομοφυλοφιλικό σεξουαλικό προσανατολισμό.
Σε μιαν εικόνα το ισχυρό μήνυμα που προωθείται υποβοηθείται συνήθως που άλλα, λιόττερο προφανή μηνύματα. Συχνά τούντα λιόττερο προφανή μηνύματα στηρίζονται στην (ανα)παραγωγή ενός, ή περισσοτέρων, μύθου/ων. Ο μύθος συνήθως εν “σιωπηλός.” Εν μπορεί να ειπωθεί ξεκάθαρα, διότι αν “εφώναζε” εν θα ήταν μύθος πκιον. Τζιαι ο μύθος αναπαράγει στερεότυπα. Σε τούντην περίπτωση, ο ισχυρισμός μου ένει ότι η εικόνα βασίζεται (όι κατ’ανάγκη εις συνειδητή γνώση τ@ δημιουργ@ της) σε ένα ομοφοβικό μύθο. Το κατά πόσο τούτος ο μύθος ενσωματώνεται σκόπιμα ή μη σκόπιμα (που πλευράς τ@ δημιοργ@) στην εικόνα εν εν τόσο σημαντικό πιστεύκω όσο οι συνεκδοχές που μπορεί τούτη η εικόνα, μέσω της απεικόνισης θκυο αντρών στο κρεβάτι, να έσσιει μέσα στο κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο εκτίθεται, το οποίο είναι αναμφίβολα βαθιά πατριαρχικό.
Αν ένας εκ των δύο παρουσιαζόταν ως γυνή… το χιούμορ θα υπερσκέλιζε τον προβληματισμό;
σε μιαν τέθκοια περίπτωση τζιαι ανάλογα με το πως θα επαρουσιάζετουν, πιθανών να εμίλουν για αντιφασισμό μέσω σεξισμού, Idiot Mouflon
καλώς την κορού, long time no see cyberly.Όπως κατανοώ την οπτική αποδικοποίηση τούτης της εικόνας θεωρώ ότι ο τύπος/τύπισσα που την έφτιαξε σαν digital art ήθελε να “γελοιοποιήσει” τον Μιχαλολιάκο, απεικονίζοντας τον ώς ομοφυλόφιλο. “Not manly enough = Ανεπαρκή”. Τζιαι ναί, τούτον, είναι ομοφοβία. Τζιαι ναί, η ομοφοβία, είναι, φασισμός. (ανάμεσα σε άλλα ψυχικά τζιαι νοητικά νοσήματα)Όπως λαλεί τζιαι ένας σύντροφος στην πόλη μου “Μετά την επανάσταση, θα πεχτούμεν ούλλοι μεταξύ μας”. Απογυμνώννει η κωμικότητα της πρότασης του, κάποιες, τραγωδίες. Γιατί είναι καθαρή τραγωδία, τζιαι όχι κωμωδία, το να μεθοδεύεται κάποιος/α με την ομοφοβία ώς νοερό όχημα της απεικόνησης, για να περάσει “αντι-φασιστικό” ανάγνωσμα στην αποδικοποίηση της οπτικής γλώσσας με την οποία κάμνει την δήλωση του/της εικαστικά. Τζιαι τάχα, χιουμοριστικά.Υπάρχει ένα βιβλίο που ονομάζεται “Το μυστικό του Hitler” (Lothar Machtan) το οποίο υποστηρίζει ότι ο Χίτλερ ηταν ομοφυλόφιλος τζιαι θεωρείται αυτό το βιβλίο ώς μια σημαντική προσθήκη στη σχετική βιβλιογραφία που αφορά τα βιογραφικά βιβλία για τον Χίτλερ. Τζιαι το βιβλίο να έχει διαβάσει το άτομο που έκαμεν την εικόνα, πάλι, η οπτική αποδικοποίηση της δεν δικαιολογεί την ομοφοβία, ώς εικαστικό ή άλλο μέσο “καταπολέμησης” του φασισμού.
Ευαγγελίαεν καλά που τα λαλείς. Απλά το σημείο που θίγεις (ότι τζείν@ που έκαμε/αν την εικόνα είσσιεν ως στόχο να γελοιοποιήσει τον Μιχαλολιάκο, παρουσιάζοντάς τον ώς ομοφυλόφιλο) προϋποθέτει πρόθεση τζιαι συνειδητή ομοφοβία. τζιαι επειδή εν ηξέρω τ@ δημιουργ@ τζιαι τες προθέσεις τ@, είπα να μεν τ@ πιστώσω με την πρόθεση. Αλλά έσσιεις δίκιο, εν μεγάλη πιθανότητα, δυστυχώς. Πάντως η κριτική σου ισχύει τζιαι σε σχέση με τα συναισθήματα που δημιουργεί η εικόνα σε τζείν@ που τη θωρούν. Γιατί ακόμα τζιαι να μεν υπήρχε τέθκοια πρόθεση, σίουρα υπάρχουν πολλ@ που βλέποντας την εικόνα εν να θεωρήσουν ότι αποτελεί μια γελοιοποίηση του μιχαλολιάκου, αλλά τζιαι του χίτλερ ως ομοφυλόφιλοι, πλήττοντας την αρρενωπότητά τους. Ευχαριστώ για τη συνεισφορά 🙂
χμμ…έγω πάλι είχα άλλη εντύπωση-εικονοποίηση γι' αυτό (ίσως επειδή πρώτα μου περιέγραψαν τη φώτο και μετά την είδα).Ναζάκια = Παιδάκια υβρίδια μεταξύ Χίτλερ-Μιχαλολιάκου.Καθαρά “breeding program” η αίσθηση για μένα, λοιπόν, αλλά σίγουρα αρκετ@ άτομα θα το βλέπουν με δόση ομοφοβίας (όπως τα στριγκάκια κ.λπ. παραδείγματα που έχουμε).Άσχετο,-σχετικό έχει ζουμί η τότε ενσωμάτωση από τον Ναζισμό της ας-πούμε-gay-αισθητικής (ή περισσότερο μιας λανθάνουσας τέτοιας) κάτω από ευρύτερους μανδύες. Παρόλο που, στην πραγματικότητα τα ομοφυλόφυλα άτομα την πλήρωναν πολύ άσχημα, με τις γνωστές στρατοπεδο-κ.λπ.-τακτικές.
Όχι ρε, εγώ ευχαριστώ, για το ωραίο ποστ :)Το σημείο που θίγω πάνω δεν είναι hypothesis, αλλά, έσχει να κάμει με την ψυχαναλυτική μεθοδολογία οπτικής αποδικοποίησης της εικόνας τούτης. Δηλαδή: Mία εικόνα, είναι μία σύνθεση οπτικών και εννοιολογικών στοιχείων. Στην όποια σύνθεση, ο τρόπος με τον οποίο υπάρχει η δομή της οπτικά, συνιστά τα στοιχεία της οπτικής γλώσσας προς αποδικοποίηση, που δίνει το άτομο που φτιάχνει μιαν εικόνα. Για παράδειγμα. Υπάρχουν δύο σώματα στη δεξιά πλευρά της εικόνας, και όχι στο κέντρο της, ουτως ώστε να δωθεί οπτικό breathing space στα μαξιλάρια για να τονιστεί η ύπαρξη τους ώς τέτοια, ώς ένας χώρος προσωπικής οικιότητας, το κρεβάτι το οποίο μοιράζονται δύο άτομα. Αν τα 2 άτομα ηταν στο κέντρο της σύνθεσης και όχι στα πλάγια δεξιά ή αριστερά, θα ετονίζουνταν οπτικά μόνο τα σώματα ώς θεματική, και όχι, επίσης, το κρεβάτι. Πάμεν στα σώματα τωρά. Το άτομο στα δεξιά, στέκει ψηλότερο στην οπτική σύνθεση, σε αντίθεση με το άτομο στα αριστερά. Το άτομο στα δεξιά, έχει, προστατευτικά το χέρι του γύρω απο τους ώμους του άλλου ατόμου. Δηλαδή, μεθοδολογικά, όσο αφορά την ψυχαναλυτική σύνθεση της εικόνας, παίρνει, τον ρόλο του «προστάτη», δηλαδή, του δυνατού εκ των δύο, αφου αυτός είναι που προστατεύει με το χέρι του το άλλο άτομο. Πάμε στο άλλο άτομο τωρά. Στην οπτική σύνθεση της εικόνας, το σώμα του, είναι χαμηλότερα στο οπτικό πεδίο του θεατή, σε σχέση με το άλλο άτομο στη σύνθεση. Αυτό το οπτικό γεγονός γίνεται amplified εικονολογικά [δεν ξέρω σωστή λέξη για το amplified στα Κυπριακά] απο το amplification της διπλής «αδυναμίας», δηλαδή, το άτομο όχι μόνο είναι πιο χαμηλά, αλλά, το κεφάλι του κοιτάζει απο τα κάτω προς τα πάνω τον «προστάτη», τον «δυνατό». Το τρίτο amplification στοιχείο της εικόνας είναι το ότι ενώ το «αδύναμο άτομο» κοιτάζει τον «δυνατό» μέσα στα μάτια, ο «δυνατός» κοιτάζει ευθεία προς τα αριστερά, αποφεύγει δηλαδή το intimate βλέμμα ώς ανταπόδωσης της τρυφερότητας, καθώς, ο «δυνατός», ο προστάτης. Που προστατεύει μέν (χέρι στον ώμο του αδύναμου, άλλο χέρι τρυφερά σε δέσιμο χεριών) αλλά ταυτόχρονα, είναι και απών, με το βλέμμα, ώς «αυτός που έχει τον έλεγχο». Κλειδιά όμως στην εικόνα είναι το ύψος των 2 σωμάτων η κλίση των κεφαλιών [dominant / submissive] καθώς και το εσκεμμένο οπτικό breathing space που δώθηκε στα μαξιλάρια για να τονιστεί το intimacy της οπτικής σκηνής, ούτως ώστε να κάμνει amplification στο submissiveness του Μιχαλολιάκου . Γιαυτό είχα θίξει πάνω εκείνο το σημείο, δεν έκαμνα hypothesis, εδιάβαζα την εικόνα με τα οτπικά στοιχεία που είχε δώσει στη σύνθεση του/της το άτομο που την έκαμεν.Δεν μου διώ το αλάθητο, αλλά, εικόνες ξέρω να διαβάζω. Κάποιες φορές καλλύτερα τζιαι που τζείνους/τζείνες που τες εκάμαν. Γιατί, πολλές φορές κάποιοι/ες κάμνουν μιαν εικόνα, χωρίς να έχουν συνειδητή επίγνωση της οπτικής σύνθεσης σε σχέση με την αποδικοποίηση των στοιχείων που αφήννουν στον θεατή ώς ανάγνωση της οπτικής τους γλώσσας ώς μορφή επικοινωνίας.
[τζιαι ένα εντελώς άσχετο υστερόγραφο μιας τζιαι μιλούμε για εικόνες 😀 το αβατάρ που έχω στο μπλόγκερ τον τελευταίο τζαιρό εν «λεπτομέρεια» που «έκοψα» απο ένα πίνακα του 1896. Το άτομο που είσχεν κάμει τον πίνακα, μέσα στην οπτική σύνθεση, τούτην την νύμφη του νερού είσχεν την «πετάμενη» στην άκρια του πίνακα, σε αντίθεση με τες άλλες νύμφες τζιαι τον προταγωνιστή του πίνακα ώς η κεντρική θεματική φιγούρα. Ε τζιαι εγώ εκέντραρα την, να μεν εν πετάμενη 😀 το γιατί εν άλλη ιστορία τζιαι εν εσχει να κάμει με τον πίνακα του 1896 εξ’ορισμού, αλλά με εξελίξεις των τελευταίων ημερών χωροχρονικά σε άλλο ζήτημα που εν έσχει να κάμει με εξωτερικές εικόνες αλλά με εσωτερικές. Φυσικά τούτα ούλλα εν άσχετα με το θέμα μας, εν σχετικά όμως με το πχ τι βάζουμε ώς σημαντικό στοιχείο ή όχι στη οπτική γλώσσα μιας εικόνας σε σχέση με την τοποθέτηση των οπτικών στοιχείων που συντελούν μια σύνθεση]
διάλογος που έκαμα πριν λίο με την κόρη μου, η οποία είδε τυχαία στο ίντερνετ την εικόνα με τον χίτλερ τζιαι τον μιχαλολιάκο στο κρεβάτι: “ο χίτλερ!” “ναι””μα ο χίτλερ έκαμνε σεξ με άλλους άντρες?””εν ηξέρω.””αφού έτσι δείχνει!””ε, εκάμαν την εικόνα κάποιοι για αστείο…””γιατί εν αστείο?””μμμ, πε τζι'εσύ… εσύ τι νομίζεις? εν αστείο?””όι! γιατί να εν αστείο αν κάμνει κάποιος σεξ με άλλον άντρα?””ναι, έσσιεις δίκιο, τζι'εγώ νομίζω ότι εν εν αστείο”
http://acdc.espivblogs.net/2012/06/24/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C-2/ 🙂