Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια κοπέλα που την έλεγαν Κοκκινοσκουφίτσα. Μια (κακιά μάλλον) μέρα η Κοκκινοσκουφίτσα αναγκάστηκε να βγει στην αγορά εργασίας της Κύπρου. Αφού ρώτησε αριστερά (αριστερά, προς ακέλ μεριά, εννοούμε) και δεξιά (προς όλες τις κατευθύνσεις της δεξιάς, συμπεριλαμβανομένου και του κέντρου) και εργασία δεν έβρισκε, της είπαν κι απευθύνθηκε στο γραφείο εργασίας… Εκεί, την έβαλαν κι έκανε μπάνιο με ευρωπαϊκό σαπούνι (ευρωπαϊκής μάρκας, εννοούμε), της ζωγράφισαν ένα πρόσχαρο χαμόγελο, της έδωσαν τις συμβουλές για την πρώτη νύχτα στη δουλεια (να λέει πάντα ναι) και την πακέταραν έτοιμη για χρήση από την εργοδοσία. Στο πακέτο δεν παρέλειψαν να δέσουν έναν όμορφο, κόκκινο φιόγκο, όπου αναγράφονταν οι οδηγίες χρήσης της και τον οποίον ονόμασαν “συμβόλαιο απασχόλησης.” Ο κόκκινος φιόγκος έπνιγε κάπως την Κοκκινοσκουφίτσα, αλλά, όπως της είπαν, αυτές ήταν οι αναμενόμενες παρενέργειες… Ο εργοδότης έλαβε με χαρά το καινούριο του πακέτο από το υπουργείο εργασίας. Μόλις το πήρε στα χέρια του, έλαμψε από χαρά, αφού ήξερε πόσο τον περιποιούνται οι φίλοι και οι φίλες του στο υπουργείο εργασίας. Πάντα του στέλνουν τα καλύτερα και φρεσκότερα… κομμάτια.
to be continued
εν εν!! περιπαίζεις με!!! αποκλείεται!!! εν φώτοσοπ!!! αποκλείεται λαλώ σου!!!!!!!!!!!!
μπορείς να το εξακριβώσεις, αγαπημένε: http://www.pescps.dl.mlsi.gov.cy/CPSWeb/candidate/f006w1.jsp?PK=4249900