(disclaimer: κανένα πρόβλημα εν έχω με το φετιχισμό στα πλαίσια του συναινετικού σεξ/επιθυμίας. ο όρος χρησιμοποιείται ελλείψει καλύτερου όρου)
Λόγω της παγκόσμιας μέρας κατά της κακοποίησης παιδιών (19/11), προβάλετε όσο πιο πολλά κακοποιημένα παιδιά.
Ενόψει της παγκόσμιας μέρας μνήμης τρανς ατόμων που έχουν δολοφονηθεί λόγω τρανσφοβίας (20/11), δείξετε όσο πιο μελοδραματικές ταινίες που πάντα στο τέλος (ή και πριν από αυτό) ένα ή και περισσότερα τρανς άτομα δολοφονούνται.
Ενόψει της παγκόσμιας μέρας για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών (25/11), βάλτε όσο πιο φρικιαστικές φωτογραφίες κακοποιημένων γυναικών μπορείτε.
Ενόψει της παγκόσμιας μέρας κατά του AIDS -προβληματική και η ονομασία- (1/12), δείξετε όσο το δυνατό πιο πολύ πόσο “αποτρόπαια αρρώστια” είναι το AIDS, αφήστε το να ταυτιστεί με τον ιό HIV λες και δεν υπάρχει διαφορά και στιγματίστε τ@ φορείς του ιού HIV όσο το δυνατό περισσότερο.
Απαραίτητη σημείωση: σε όλες τις πιο πάνω περιπτώσεις, για όνομα του θεού, μην τολμήσετε να αφήσετε τα ίδια τα άτομα που αφορούν άμεσα οι παγκόσμιες αυτές μέρες να μιλήσουν, να εκφραστούν, ή να έχουν οποιαδήποτε ορατότητα. Περιοριστείτε σε επαιτειακές γιορτούλες ή μνημόσυνα όπου οι φιλάνθρωπ@ και οι ειδικ@ συζητούν κι αποφασίζουν για τ@ άμεσα ενδιαφερόμεν@ χωρίς αυτ@ και παρουσιάστε τ@ ως αξιολύπητα, κακόμοιρα, άβουλα πλασματάκια.
Μην αφήσετε κανένα περιθώριο σε άτομα που έχουν βιώσει ή βιώνουν κάποιο από τα πιο πάνω να ενδυναμωθούν και να έχουν αυτενέργεια. Στιγματίστε τα και περιθωριοποιείστε τα τα όσο το δυνατό περισσότερο. Επικεντρωθείτε στην ιδιότητά τους ως “θύματα,” επαναλάβετέ τη ξανά και ξανά, μήπως και το ξεχάσουν. Μήπως και καταφέρουν να ενδυναμωθούν.
Αφήστε απείραχτες τις δομές καταπίεσης.
Και αποσιωπήστε εντελώς, μια για πάντα, τη διαθεματικότητα. Γιατί οι άνθρωπ@ πρέπει να παραμείνουν απομονωμέν@. Πάση θυσία (τη δική τους θυσία). Μήπως και δημιουργηθούν δομές αλληλεγγύης κι αντίστασης. Ποτέ.
yeah, all these make sense, right? …